Ambassadeur Ties Koek

Als ambassadeur van de Stichting SALEK wil ik mij graag even aan u voorstellen. Mijn naam is Ties Koek. Ik ben al een tijdje gepensioneerd. Toch heb ik de geraniums nog niet opgezocht om van mijn pensioen te “gaan genieten”. Ik ben nog lekker bezig in een aantal functies en de dagen vliegen voorbij.

Geboren in Oost-Groningen verhuisde ik met ons gezin in 1950 naar Heerde. Zes jaar later terug, naar Midwolda, waar mijn vader de bekende klokkengieterij van de Fa. Gebr. Van Bergen overnam. Ik ging in Winschoten naar de HBS.

Na mijn diensttijd ging ik werken bij de gemeente Midwolda. Na een paar jaar vertrok ik naar de Kop van Noord-Holland waar ik o.m. in Schoorl heb gewerkt. In 1971 werd ik burgemeester van Nieuweschans, weer terug in Oost-Groningen dus. In 1980 werd ik benoemd in Winschoten en in 1986 tenslotte begon ik aan 18 jaar burgemeesterschap in Rheden.

In al die jaren heb ik veel “over de grens” gekeken en kontakten tussen mensen bevorderd. In mijn portefeuille zat steevast “internationale betrekkingen”.

In Nieuweschans gingen we een jumelage aan met een Duitse partnergemeente. In die periode lag dat nog heel gevoelig.

Winschoten had ook een Duitse partnerstad en was bovendien de eerste Verenigde Naties-gemeente in Nederland. Mensen bewust maken van wat er in de wereld gebeurt. Boeiend maar ook moeizaam.

In Rheden – zeven dorpen in één gemeente – heb ik mijn hart kunnen ophalen. In 1986 had Rheden een Duitse partnerstad Burgdorf (bij Hannover). In 1971 gestart om – na de oorlog – de onderlinge verhoudingen tussen Duitsers en Nederlanders te verbeteren. Er was een voorzichtig contact met het “achtste” dorp van de gemeente, het plaatsje Bingo in Burkino Fasso. Er was ook een gezamenlijk project van een aantal Nederlandse gemeenten, waaronder Rheden, met Kimberley in Zuid-Afrika. We deden mee in de strijd tegen de apartheid en waren ook LOTA-gemeente. LOTA is Lagere Overheden Tegen Apartheid. Tijdens de eerste democratische verkiezingen in Zuid-Afrika in 1995 mocht ik daarbij officieel waarnemer zijn.

De Gemeenteraad van Rheden had al in 1985 het idee opgevat om iets te doen tot vermindering van de internationale spanning door het met elkaar in contact brengen van een Amerikaanse en een Russische gemeente. Dat bleek echter te duur. Ik mocht zoeken naar een alternatief. De DDR ? Dat lukte niet. Inmiddels had de gemeente Cheb in Tsjechoslowakije laten weten een partner te zoeken in West Europa en in 1989 kwam het eerste contact tot stand. In juli 1989 bezochten we elkaar voor het eerst. Twee heel verschillende werelden ! Vooral de jongeren brachten we met elkaar in contact. De Scholengemeenschappen bezoeken elkaar nog steeds jaarlijks, vakantieverkeer kwam op gang, de brandweren, muziekgezelschappen etc. etc. wisselden uit.

In 1999 hebben we besproken hoe het verder moest met onze internationale contacten. Het werd tijd voor een nieuwe aanpak. We wilden proberen een gemeente in voormalig Joegoslavië te helpen. Ik kende mensen van het IKV en zo kwam de Bosnische gemeente Fojnica in beeld. In 2000 heb ik vertegenwoordigers van Burgdorf, Cheb en Rheden in Fojnica bij-eengebracht en daaruit zijn jaarlijkse zomerkampen ontstaan van jeugd-groepen. Bij toerbeurt in elk van de steden. De jeugd heeft veel van elkaar gehoord en geleerd. Succesvolle bijeenkomsten die een bijdrage hebben betekent aan het wederzijdse begrip en de vorming en opleiding.

Ook hebben we financieel bijgedragen aan diverse projecten. We schonken een nog zeer goede brandweerauto en we zetten ons in voor een huis van de jeugd in Fojnica. Mijn afscheidscadeau in 2004 als burgemeester stond zelfs in het teken van dat jeugdhuis. Ik heb het een jaar later mee mogen openen !

Ik heb steeds veel affiniteit gehad met vluchtelingen en mensen die het zwaar te verduren hebben. In Nederland maar ook in het buitenland. Nu ben ik nog lid van de Raad van Toezicht van de Stichting Vluchtelingenwerk Midden-Gelderland. Ook ben ik betrokken bij een Stichting die zich bezighoudt met de noden – eten, onderwijs, huisvesting – van vooral kinderen in de township Kayamandi bij Stellenbosch in Zuid-Afrika. En dan nu ook betrokkenheid bij de Stichting SALEK, ruwweg gezegd actief op het terrein van onderwijs en schoolgebouwen voor kinderen.

Ik hoop dat ik met mijn ervaring en betrokkenheid een verdere kleine bijdrage mag leveren aan het verbeteren van de situatie in Afrika. Dat we zover mogen komen dat we kinderen een toekomst kunnen bieden.

Ik denk dat het zeer de moeite waard is om ons daarvoor in te zetten !

Met vriendelijke groet,

Ties Koek